Pomrów błękitny to ślimak bez muszli, który swoją nazwę zawdzięcza intensywnie niebieskiej lub fioletowej barwie. Spotkamy go w lasach, najczęściej po deszczu. Odżywia się grzybami, porostami, glonami i szczątkami roślin.
Siwerniak jest jednym z najliczniej występujących ptaków wysokogórskich, gniazdujących na połoninach. Nierzadko zobaczymy go na szlaku, szukającego owadów, pająków, a latem również dojrzałych borówek. Na punkty obserwacyjne chętnie wybiera wystające z traw skałki.
Zaskroniec zwyczajny to najpospolitszy wąż w naszym kraju. Polska nazwa gatunkowa tego węża nawiązuje do jaskrawych pomarańczowych plam z tyłu głowy. Zamieszkuje głównie tereny wilgotne, doliny rzeczne i brzegi stawów, gdzie poluje na żaby i ryby.
Żmija zygzakowata jest jedynym jadowitym wężem w Polsce, licznie występującym w Bieszczadach. Największą aktywność wykazuje w godzinach porannych i wieczornych, a w ciągu dnia chętnie wygrzewa się w miejscach dobrze nasłonecznionych. Jest sprzymierzeńcem człowieka w walce z gryzoniami.
Puszczyk uralski to duża sowa o charakterystycznym długim, prążkowanym ogonie. W Bieszczadach zamieszkuje stare lasy bukowe z domieszką jodły i świerka. Jest sową aktywną nie tylko nocą ale również w ciągu dnia, zatem można ją zobaczyć w pobliżu leśnych szlaków turystycznych.
Nornica ruda to jeden z najpospolitszych gryzoni leśnych. W latach obfitujących w orzeszki bukowe na świat przychodzi wyjątkowo dużo młodych nornic. Możemy je wtedy obserwować ze szlaku, jak buszują w ściółce leśnej nie przejmując się obecnością człowieka.
Salamandra plamista jest największym krajowym płazem ogoniastym. Czarno-pomarańczowe kontrastowe ubarwienie salamandry i gruczoły z substancją toksyczną mają odstraszać potencjalnych drapieżników. Zamieszkuje wilgotne lasy górskie, gdzie chowa się w spróchniałych pniach lub norkach ziemnych.
Bóbr europejski jest największym europejskim gryzoniem. Kształt ciała, gęste futro, płaski i szeroki ogon oraz palce tylnych kończyn połączone błoną pławną są doskonałym przystosowaniem do wodnego trybu życia. W większości bieszczadzkich dolin możemy zaobserwować ślady jego działalności, takie jak tamy, żeremia czy ścięte pnie.
Derkacz jest typowym ptakiem wilgotnych łąk i pastwisk. Łatwiej go usłyszeć niż zobaczyć, gdyż prowadzi skryty tryb życia, przemieszczając się na piechotę w wysokiej roślinności. Odzywa się donośnym terkotem „kreks kreks”, od którego wzięła się jego nazwa łacińska Crex crex.
Dzięcioł czarny to największy krajowy dzięcioł o charakterystycznym czarnym ubarwieniu, z czerwoną plamą na głowie. Żyje w lasach mieszanych bogatych w dorodne drzewa niezbędne do wykucia obszernej dziupli. Najczęstszymi śladami obecności tego dzięcioła są wykute w pniach żerowiska, w postaci głębokich rynien i otworów.
Jaszczurka zwinka jest najczęściej spotykaną jaszczurką w naszym kraju. W okresie godowym u samców boki ciała wybarwiają się na intensywnie zielony kolor. Lubią dobrze nasłonecznione miejsca, o luźnej roślinności. W Bieszczadach można je spotkać na terenie dawnych wsi, na łąkach i pastwiskach, a także w sąsiedztwie szlaków turystycznych.
Jeleń szlachetny, obok żubra i łosia, należy do największych przedstawicieli ssaków kopytnych w polskich lasach. Samca jelenia nazywa się bykiem, a samicę łanią. Byki noszą na głowie charakterystyczne poroże, które może dochodzić do 90 cm długości i około 10 kg wagi. Najłatwiej zaobserwować i usłyszeć jelenie jesienią, podczas okresu godowego – rykowiska.
Kruki nierzadko można zobaczyć jak przeszukują bieszczadzkie połoniny w poszukiwaniu pożywienia. Odżywiają się małymi zwierzętami, roślinami i resztkami martwych zwierząt, spełniając w lasach ważną rolę sanitarną.
Kumak górski to niewielki płaz przypominający wyglądem małą ropuszkę. Cechą charakterystyczną gatunku jest ubarwienie brzucha w żółto-popielate plamy. W Bieszczadach występuje licznie w oczkach wodnych, koleinach i bobrowych stawach.
Lis jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych polskich zwierząt. Zamieszkuje głównie mozaikę siedlisk – lasów, pól i łąk, ale także miasta i ich przedmieścia. Jest wszystkożerny – poluje na małe zwierzęta, zjada owoce, grzyby, a także padlinę i resztki jedzenia wyrzucone przez człowieka. Powiedzenie „chytry jak lis” ma swoje uzasadnienie, gdyż jest bardzo sprytny i przebiegły.
Myszołów należy do najliczniejszych ptaków drapieżnych w naszym kraju. Jak wskazuje polska nazwa gatunkowa myszołów poluje głównie na gryzonie, ale zjada również płazy, owady, a zimą także padlinę. Ptaki te wyróżniają się dużą zmiennością ubarwienia, od ciemnobrązowego po białe z ciemnymi plamami na skrzydłach.
Niedźwiedź brunatny jest największym krajowym drapieżnikiem, związanym głównie z lasami Karpat. W Bieszczadach żyje najliczniejsza krajowa populacja tego zwierzęcia. Niedźwiedzie są aktywne od wiosny do jesieni, zimę przesypiają w tzw. gawrach. Są wszystkożerne – zjadają owoce leśne, grzyby, bezkręgowce i padlinę, polują też na większe zwierzęta.